Słownik polsko-niemiecki. 2014.
naznaczyć — dk VIb, naznaczyćczę, naznaczyćczysz, naznaczyćznacz, naznaczyćczył, naznaczyćczony naznaczać ndk I, naznaczyćam, naznaczyćasz, naznaczyćają, naznaczyćaj, naznaczyćał, naznaczyćany 1. «opatrzyć coś jakimś znakiem, piętnem, znamieniem itp.;… … Słownik języka polskiego
nakładać – nałożyć [naznaczać – naznaczyć, wyznaczać – wyznaczyć] cenę za — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjąś} {{/stl 8}}głowę {{/stl 13}}{{stl 7}} wyznaczyć nagrodę pieniężną za zabicie (lub ujęcie) kogoś poszukiwanego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nałożono, naznaczono, wyznaczono cenę na głowę groźnego bandyty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naznaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, naznaczaćam, naznaczaća, naznaczaćają, naznaczaćany {{/stl 8}}– naznaczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, naznaczaćczę, naznaczaćczy, naznaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ponaznaczać — dk I, ponaznaczaćam, ponaznaczaćasz, ponaznaczaćają, ponaznaczaćaj, ponaznaczaćał, ponaznaczaćany 1. «opatrzyć znakiem, naznaczyć wiele czegoś, kolejno, jedno po drugim» Ponaznaczać drzewa do wycięcia. 2. «naznaczyć, mianować wielu, kolejno,… … Słownik języka polskiego
cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
krzyżyk — m III, D. a, N. krzyżykkiem; lm M. i 1. «mały krzyż» a) «godło chrześcijaństwa, przedmiot wyobrażający to godło» Krzyżyk brzozowy. Łańcuszek z krzyżykiem. b) «o ruchu ręką wykonanym w modlitwie lub geście błogosławienia» Naznaczyć krzyżyk na… … Słownik języka polskiego
nacechować — dk IV, nacechowaćcechuję, nacechowaćcechujesz, nacechowaćcechuj, nacechowaćował, nacechowaćowany 1. zwykle w imiesł. biernym «nadać czemuś określoną właściwość, cechę, określony rys, charakter; naznaczyć, napiętnować» Poglądy nacechowane… … Słownik języka polskiego
namaścić — dk VIa, namaścićmaszczę, namaścićcisz, namaścićmaść, namaścićcił, namaścićmaszczony namaszczać ndk I, namaścićam, namaścićasz, namaścićają, namaścićaj, namaścićał, namaścićany 1. «posmarować, natrzeć czymś tłustym» Mumie namaszczano gumożywicami… … Słownik języka polskiego
napiętnować — dk IV, napiętnowaćnuję, napiętnowaćnujesz, napiętnowaćnuj, napiętnowaćował, napiętnowaćowany 1. «uznać coś za zło, za hańbę, ostro potępić kogoś lub coś (zwykle wobec opinii ogółu, środowiska)» Napiętnować kogoś publicznie. Napiętnować czyjeś… … Słownik języka polskiego
narżnąć — a. narznąć dk Va, narżnąćnę, narżnąćniesz, narżnąćnij, narżnąćnął, narżnąćnęła, narżnąćnęli, narżnąćnięty, narżnąćnąwszy narzynać ndk I, narżnąćam, narżnąćasz, narżnąćają, narżnąćaj, narżnąćał, narżnąćany 1. «naznaczyć coś nacięciem; zrobić wiele … Słownik języka polskiego
